Ortak kabul, kabul edilemez.

Artık bunu anlatmam mı lazım, yoksa sikerim ben zaten o salaklara nasıl anlatabilirim diyerek siklemem mi lazım bilmiyorum ama, bu yazıya başladığıma göre anlatacağım.

HERŞEYLE İLGİLİ ESPRİ YAPILABİLİR, HERŞEYLE…MİZAH SINIRLANDIRILAMAZ.

Din, allah, kitap, siyaset, renk, ırk, cinsiyet, tarih, aile, soy, sop... her şey mizah malzemesi olarak kullanılabilir.

Artık bıktım; her yazdığım twitten sonra, salak saçma, konuyu başka yere çeken, anlamadığı için anlamlandırılamamış tepkiler almaktan.

“Dur Yolcu! da çok garip laf lan. Biri çıkıp da otobüsü ben mi kullanıyorum şoföre söylesene orospu çocuğu dememiş mi yani.”

Diye bir şey yazdım biraz önce. Baya küfür yedim gene salaklardan. Ya arkadaş benim burada Çanakkale Şehitleri'ne hakaret ettiğim anlamı nasıl çıkar, nasıl çıkar aklım almıyor. Nasıl bir sığlıktır amınakoyim.

“ 'Ben o’nun yalancısıyım.' Hz. Muhammed”

Bu cümlede, nasıl bir hakaret buldunuz arkadaş anlayamıyorum. Ben onun yalancısıyım cümlesinin başkalarının doğrularını kabul ettiğiniz zaman kendinizi savunmak için söylemez misiniz. E burada ne var amınakoyim, ne var ya.

“Denizi yardım, şahitlerim var.” Hz. Musa

“Çok satan kitapların yazarı Tanrı, 1400 yıldır suskunluğunu sürdürüyor.”

Ya bu cümlelerde nasıl bir hakaret var yani, espriden mizahtan hiç mi anlamıyorsunuz. Anlamıyorsanız neden takip ediyorsunuz yazdıklarımı, tek amacınız küfür etmek mi, ha öyleyse devam edin amınakoyim. Ama küçük beyinlerinizle sen buna nasıl hakaret edersin saçmalığını ortaya atmayın direk sövün siktirin gidin.

Ben Türkiye’de doğdum, Müslüman bir ailenin çocuğuyum. Ben Hindistan’da doğup, saçma sapan bir dine inanan bir aileye de mensup olabilirdim. Norveç’te doğup bir Viking torunu da olabilirdim. Bu kadar basit bir mantık yürütmeyle bile din ve milliyetçiliğin ne kadar ucuz ve salak bir şey olduğunu anlatabilirim size. Ama yine de sizin kutsal saydığınız şeylerle, mizah üzerinden şaka yapmak dışında bir şey yapmıyorum. Hakaret etmiyorum, sadece kelime oyunu mu, şaka mı, makara mı artık ne derseniz onu yapıyorum. Bunu yapmak için ortak bir bilince ihtiyacımız var, size bilmediğiniz bir dilden bir kelime oyunu yaparsam esprinin komikliğinin hiçbir anlamı olmaz. Birilerinin bildiği argümanlar üzerinden yapmalıyım makarımı. Bu din de olur, millet de olur, kişiler de olur. Burada kimsenin ne sik yediği umrumda değil, tarihi umrumda değil ne olduğu umrumda değil; bu adamı sen böyle biliyorsun, bunu görmezden gelemezsin. Dur yolcu sadece bir kalıptır ve yolcu duramaz abi otobüsü şoför sürüyor dediğim zaman aklına bir hakaret gelmesi ancak senin sapkınlık derecede manyak olduğunu gösterir.

“- Kız mı olsun, erkek mi? - Sağlıklı olsun da… - Al sana o zaman Ciguli, oldu mu şimdi amınakoyim.” şöyle bir şey yazdım dün ve birisi, “Ama Ciguli bir çok sağlık sorunu geçirdi bla bla…” gibisinden bir şey söyledi. Ya amınakoyim bu kadar tersten ve salakça bir anlama olabilir mi? Ciguli ve Brad Pitt arasında fark herkesce kabul görecek iken, insanların bunu görmezden gelerek ama öyle denmez ki yavşaklığıyla saygı gösterdiğini sanmasını kabul etmiyorum, hatta bundan iğreniyorum.

Ciguli çirkin bir adamdır, bunu söylemeyerek iyi biri olamazsınız.

Özürlüler, özürlüdürler. Ya ama özürlü yerine engelli diyelim diyerek iyi biri olamazsınız.

Eşcinseller, ibnedirler. Onlara ibne deyince kötü biri olmamalısınız.

Zenci ya da Afro Amerikan bu 2 kelimenin birinin ayıp kabul edilmesine biraz kafa yorsanız, saçmalığı anlicaksınız aslında.

Yazı genel anlamda birbiriyle tam olarak alakalı olmayan bir çok şeyle ilgili oldu istemeden. Ama bunların tamamından o kadar tiskinir oldum ki artık yaziyim dedim.

SADECE KELİMELER, BAŞKA HİÇBİR ŞEYLE İŞİM YOK.