Ayşe Arman Gazeteciliği...

ayşe arman'ın bugünkü söyleşisini okuduktan sonra esaslısından sinirlendim, harbisinden sövdüm. telefon üzerinden yazıyor olduğum için linki ekleyemiyorum malesef; lakin söyleşiyi bi iki cümleyle anlatayım. geçen hafta içinde çıkan, 'annesine kızdı, yumruk attığı camdan sıçrayan parçanın boynundaki damarı kesmesi sonucu öldü...' haberinde ölen 20 yaşındaki gencin, kız arkadaşıyla söyleşi yapmış ayşe arman. öncelikle, bir hafta önce, trajik şekilde sevdiği birinin kaybını yaşamış ve bu kaybın sebebi olarak gösterilen -annesi tarafından- bir kişiyle söyleşi yapmak etik midir? 500bin satan bir gaste olması haricinde, her elini attığını gündem yapabilecek bir popüler çapa sahip ayşe arman'ın 20 yaşında, üzgün, suçlanmış, baskı altında, psikolojisi konusunda da sıkıntıları olma ihtimali yüksek bir kadına 'tartışma onun boynundaki morluklar yüzünden çıktı değil mi?' diye sormak, neyi amaçlar? amacını bırak 20 yaşında, türkiye'de yaşayan bir kadını soktuğun bu halin, haberciliğe olan katkısı, kadının ağzından aldığın 'oğlumu emme!' açıklamasının tatmini midir? 'eltisinin yeğeni, bacısıyla yatıp kalkıyormuş...' bilgisinin teyidi, dürüst habercilik midir? kadın ismini verirken sonrasını düşünememiş olsa da, bunu bir gasteci olarak yayımlamak cahillik midir, teşhircilik midir?
daha sorulacak çok soru varsa da, söylemek istediğim daha tehlikeli olanının çok yakın olduğudur, yani bu ve buna benzer hadiselerin artarak çoğalacağıdır. medya, özellikle magazinel medya, donanım/eğitim gerektirmemesi rahatlığıyla ve bir sanat dalı küstahlığıyla her yere saldırıyor, cesareti cahilliğinden, gücü çapının büyüklüğünden geliyor. ve televizyonda kendi bulunduğu şehirde işlenen cinayet haberine dahi, 'aaa bizim burda olmuş...' diyerek saçma bir heyecana dahil olan yurdum insanı, gastede - televizyonda adamdan sayılıp mikrofon doğrultulduğunu gördüğü vakit neler yapmaz, bu haberciliğin sonucunun bunlar olduğu belli değil mi? bu tür olaylar yaşanmaya başladığında, siz bunun sebebinin medya olmadığını neye dayanarak söyleyebilirsiniz ki artık.

not: yayınlamadan önce tekrar okuyunca, zorlama bir itelemeyle yazıdan, bu tür haberler ailede olan ailede kalır diyerek hasıraltı edilmesi makuldür demeye çalıştığımı düşünen çıkabilir. bu nedenle diyorum ki, magazin gasteciliği bir oksimorondur; hele hele insan hayatını, şerefini, statüsünü tehdit eden durumlar magazinel tutarda iğdiş edilmemelidir, buna dürüst habercilik denmez, buna habercilik dahi denmez; çünkü habercilik bir iştir, her iş bir profesyonellik gerektirir, magazin gasteciliğinin bu saçmalıklara dahil olmasın nedeniyse profesyonelliğe yer olmayan cahil samimiyeti sayesinde kendi yerini yapmasından gelir.

(bu yazı 27 kasım 2013'te yazılmış.)